Frank Boeijen is geboren en getogen in Nijmegen en woont er - op een onderbreking van een aantal jaren na - zijn hele leven. Hij komt uit een gezin met tien kinderen, van wie Frank de jongste is. Zijn jeugd stond al in het teken van veel muziek: thuis, waar zijn oudere broers muziek meebrachten van Bob Dylan en Neil Young en op school, waar hij vaak mocht voorzingen.

Na zijn middelbare school stortte hij zich volledig in de muziek. Zijn eerste album bracht Frank Boeijen in eigen beheer uit in 1977, samen met popgitarist Wout Pennings. Het krijgt de toepasselijke titel: Frank Boeijen en Woutje Pennings. In de liedjes horen we een jongeman die worstelt met zichzelf en de buitenwereld. In 1978 belandde de lp via Wout bij platenmaatschappij CNR. Die hoorde er wel wat in en gaf hen de gelegenheid om onder productionele leiding van Rob de Nijs het album (inclusief vier nieuwe nummers) opnieuw op te nemen. De titel wordt iets korter: Boeijen en Pennings. Bekende mensen als Jan Rietman en Jody Pijper tekenden voor de toetsen en de achtergrondzang. Oor's Eerste Nederlandse Pop-encyclopedie vergelijkt hem met Boudewijn de Groot en Herman van Veen. Om te kunnen optreden breidden Frank en Wout hun band uit met drummer Henk Wanders en bassist Nels Busch.

Nadat Wout in 1979 de band had verlaten en gitarist Wil Theunissen erbij was gekomen werd de naam van de band Frank Boeijen Groep. Hun eerste optreden was op 3 november 1979 in het Nijmeegse jongerencentrum Doornroosje. De B-kant van hun eerste single, Verjaardagsfeest (afkomstig van het debuutalbum Frank Boeijen Groep) trok in 1981 de aandacht van dj Frits Spits, die hem in zijn programma De Avondspits uitriep tot 'Steunplaat' en een week lang draaide. Het debuut belandde hierdoor zelfs in de Tipparade.

De Frank Boeijen Groep bracht in totaal elf albums uit, waarvan 1001 Hotel (1983), Kontakt (1984), Foto Van Een Mooie Dag (1985), In Natura (1986) en Welkom In Utopia (1987) de bekendste zijn. De grootste hits waren Linda (1983), Zwart Wit (1984), geschreven naar aanleiding van de moord op Kerwin Duinmeijer, en Kronenburg Park (1985). Dat laatste nummer leidde tot de oprichting van het actiecomité 'Popster ken uw Stad', omdat het park in werkelijkheid Kronenburger Park heet. Linda, de eerste single die in de Top 40 belandde, werd later door Frank Boeijen omschreven als 'een persoonlijk dieptepunt', omdat het onvoldoende duidelijk maakte waar de band op dat moment voor stond. Hij speelt het ook nooit meer.

In 1984 stapte Wil Theunissen uit de groep en werd opgevolgd door Maarten Peters, die op zijn beurt in 1986 werd vervangen door Ger Hoeijmakers. In diezelfde periode ontmoette Frank de presentatrice Amanda Redington van Sky Channel met wie hij in september 1990 trouwde. Zijn nieuwe liefde weerklinkt in Dans in Slow-Motion (1988). In juni 1994 scheidden ze weer van elkaar.

In 1987 kwam zijn manager Paul Schouwenaars met het idee om niet meer in discotheken en feesttenten op te treden, maar om alleen nog maar theatertournees te gaan doen. Het was een opmerkelijke stap, omdat Nederland op dat moment geen traditie kende van popmuziek in het theater. Het plan werd werkelijkheid en de première van de Welkom in Utopia-tournee was op 26 september 1987 in de Stadsschouwburg in Amsterdam.

Na ruim elf jaar (in 1991) brak Boeijen de groep op. Op 30 maart was het laatste optreden in Theater De Metropole in Almere. In november van dat jaar verscheen Wilde Bloemen, het eerste album van Frank Boeijen als soloartiest. Zijn nieuwe muzikanten werden drummer Norman Bonink, gitarist Peter van Benthem en bassist Michel van Schie. Die laatste kon eind 1991 echter niet mee op tournee, vanwege zijn verplichtingen bij Candy Dulfer. Zijn plek werd ingenomen door Lené te Voortwis; Ton Snijders werd aangetrokken als toetsenist. Op Wilde Bloemen staat ook een aantal duetten met bekende Nederlandse muzikanten: Twee Gezichten (met Henk Hofstede van de Nits), De Koorddanser (met Harry Sacksioni) en Het IJs (met Henny Vrienten).

In februari en maart 1993 ging Frank op tournee met Raymond van het Groenewoud en Harry Sacksioni. In de zomer van dat jaar nam hij Jazz in Barcelona op, een album dat in het teken zou staan van de scheiding van Amanda. Maar ook op De Ontmoeting (1994) zijn nummers terug te vinden die in het teken staan van een voorbije liefde. Daarnaast bevat dit album een duet met Stef Bos: Twee Mannen Zo Stil, dat op single verschijnt.

In datzelfde jaar produceerde hij een album voor Liesbeth List en verscheen Een lied van verlangen, een biografie geschreven door communicatiewetenschapper Annette van der Mooren en popjournalist Hans Walraven. De auteurs interviewden hiervoor tientallen vrienden uit zijn jeugd, bandleden, collega's, critici, en spraken uitgebreid met de zanger zelf. Frank schreef zelf het voorwoord: "Als ik nu iets vergeten ben, kan ik het altijd even opzoeken, een rustgevende gedachte."

Eind 1996 maakte Frank Boeijen een reis naar Azië, hetgeen zich vertaalde in het album Vaderland dat in 1997 verscheen. Het bevat Oosterse invloeden (wereldmuziek), maar ook de verwerking van de dood van zijn beide ouders vindt zijn weerslag. Het album is aan hen opgedragen. In de jaren daarna verschenen De Ballade van de Dromedaris (1998), opgenomen in The Real World Studio's van zanger Peter Gabriel, het live-album Door De Jaren Heen (1999) en het mini-album Kind van de Vijand (2000) met Stef Bos ter gelegenheid van het 75-jarig bestaan van de ontwikkelingsorganisatie Memisa.

In de zomer van 2001 wordt bekend dat Norman Bonink de band van Frank Boeijen verlaat om de verongelukte Chris Götte op te volgen in de Zeeuwse band Bløf. Bonink wordt opgevolgd door Oscar Kraal. In het najaar verschijnt Heden, waarop het duet Geen Gevaar staat met Paskal Jakobsen, de zanger van Bløf. Het wordt in 2002 een bescheiden hitje. In het jaar daarop verscheen alweer een nieuw album: Schaduw van de Liefde. In de band nam Ruud de Grood de plek in van Ton Snijders die een plek vond in de muzikale begeleiding van Youp van 't Hek. In 2004 werd Frank Boeijen gelauwerd met de Radio 2 Zendtijdprijs. Tijdens een gala-concert op 14 maart brachten onder anderen Freek de Jonge, Trijntje Oosterhuis, Mathilde Santing, Stef Bos en Liesbeth List een hommage aan Frank.

Samen met Mathilde Santing trok in het voorjaar van 2006 de Even-tournee door de Nederlandse en Vlaamse theaters. In de band spelen Lené te Voortwis, Ton Snijders en Simon Gitsels.

In november 2006 verscheen As, een dubbel-cd met twintig nieuwe liedjes en een dvd (een soort making of). De nummers waren nieuw, maar vormden ook een soort samenvatting van zijn muzikale leven tot dan toe. Hij werkte voor dit album ondere andere samen met de vroegere Frank Boeijen Groep. Een soort reünie dus. Verder is Frank te horen met Stef Bos, Daniël Lohues en Henk Hofstede. De songs variëren van maatschappij-kritisch tot bijna fluisterzachte ballades. Een aantal liedjes is opgenomen met een orkest uit Praag. De eerste single van deze cd heette Aan de Bezitters van een Ziel; een aanklacht tegen de verhardende verhoudingen in Nederland. De tweede single, Steppenwolf, werd geschreven en opgenomen met Stef Bos. De titel is ontleend aan het gelijknamige boek van Hermann Hesse. Het Lied van de Doofheid werd geschreven naar aanleiding van de moord op cineast Theo van Gogh.

In samenwerking met kunstenaar Eric de Bruijn werd in de herfst van 2007 het boek 36,9°C gepresenteerd. Het boek bevat 38 teksten van Frank Boeijen over zijn leven en zijn observaties over de wereld alsmede kunstwerken van De Bruijn, die in Portugal woont en werkt. Om hem te inspireren bij het maken van de illustraties, nam de zanger samen met Ton Snijders Fim do Mundo (Portugees voor Het Einde van de Wereld) op. De cd bevat één epische song van meer dan een uur en behoort bij het boek. De titel refereert aan het meest zuidwestelijke puntje van Portugal, dat in het verleden letterlijk werd gezien als het einde van de wereld. 36,9°C is ook de titel van de nieuwe tournee die op 26 januari 2008 van start ging. Op 27 februari 2008 vertelde Boeijen erover in het tv-programma Pauw & Witteman. Op 15 augustus verschijnt de cd Aardige jongens, die Boeijen gemaakt heeft met Henk Hofstede en Henny Vrienten. Aan deze cd is ook een theatertoer verbonden.

Frank Boeijen heeft ook een fanclub, de FBI (Frank Boeijen Informatie). De fanclub werd opgericht in 1982 door een paar jonge enthousiaste fans uit de omgeving Nijmegen en is tot op de dag van vandaag actief.